Blog Banner [24k]
 
Pazar, 16 Mart, 2003

Hindistan'a Neden Geldim?
Math'ın verdiği şey

Prema Narayan Prabhu ve ben yerel saatle öğle vakti Bangkok'a varıyoruz ve sırf Kolkata uçuşunda bekleme listesine alındığımızı öğrenmek için Hindistan Havayolları gişesine gidiyoruz. Ben itiraz ediyorum, ama boşuna: yapabilecekleri en iyi şey bizi yedeğe koymak.

Kendimi umutsuz hissediyorum; bu akşam gerçekten de Kolkata'ya gitmek zorundayım çünkü yarın sabah Rusya vizemi almam gerekiyor ve aynı gün öğlenden sonra Navadwip Dham'a ulaşmalıyım ki büyük Gaura Purnima festivali için zamanında orada olayım.

Felsefi olmaya çalışıyorum: bu Krishna'dan bir sınav... her dalga elverişli... Saat üçte, biniş zamanı, biniş kartlarımızı alıyoruz ve biniş kapısına kadar olan birkaç yüz metreyi koşuyoruz...

Kolkata'ya öğlenden sonra saat 4:30 da varıyoruz ama bavullarımızı alıp Gümrükten geçinceye kadar saat altı oluyor. Hava limanından ayrılmadan önce bir taksiye ön ödeme (Rs105) yapıyoruz (böylece dışarıda sıkı pazarlık etmek zorunda kalmayacağız) ama taksi şoförü "fazla bagajımız" için fazladan bir Rs50 daha istiyor. Münakaşa etmeye başlıyorum ta ki Rs155 olan ücretin yaklaşık 3.40 Amerikan doları olduğunu fark edinceye kadar :)

Taksi bizi Kalküta'yı (şimdi Kolkata deniyor) oluşturan görüntüler ve sesler — ve de kokular! — kargaşasına daldırıyor. Eğer daha iyi bir yazar olsaydım, Kolkata'da, gece vakti, yol boyunca bir takside gitmenin ne olduğunu anlatabilirdim, ama inanmak için elbette deneyimlemek gerek!

Otobüsler, arabalar, motosikletler, scooterler, rickshawlar, bisikletler, hayvanların çektiği arabalar, inekler, köpekler, yayalar, durmadan çalan kornaların ve açık lağımlarla kirli su kanallarından her yere yayılan pis kokuların kargaşasına karışarak karanlık sokaklarda, taksinin farlarıyla kısa süreli aydınlanan yolun çoğu kez yanlış tarafında, korkutucu bir şekilde beliriveriyorlar. (Kalküta'nın dünyanın en berbat yeri olarak bilinmesi boşuna değil!)

Annem olsa dehşete kapılırdı; benim hoşuma gidiyor!

Sree Chaitanya Saraswata Krishnanushilana Sangha tapınağına varıyoruz ve daha taksiden inmeden sivrisinekler bize saldırmaya başlıyor.

Bagajımızı yukarıya çıkarıyoruz ve akşam aratisi için tekrar aşağıya inip Sri Sri Guru Gauranga Radha Madhan Mohanjiu'nun karşısına geçiyoruz. Deitylerin karşısında secde ediyorum ve beni salimen geri getirdikleri için teşekkür ediyorum.

Israrcı sivrisinekleri kovmak için durmadan kollarımızı sallıyoruz. Aratiden sonra yaşlı Vaishnavalardan biri, Nipendra Krishna Brahmachari, sınırlı İngilizcesiyle özür dileme gereği duyuyor: "Sivrisinek çok fazla."

Evet, sanırım, Hindistan'da yaşayan Batılılar için bir sürü fiziksel sıkıntı ve zorluk var. Öyleyse neden durmadan buraya gelip duruyoruz?

Sri Chaitanya Saraswat Math'ın verdiği şey hiçbir yerde bulunamaz. Srila Sridhar Maharaj tarafından verilen o güzel Krishna kavramı şimdi, en sevgili öğrencisi ve halefi Srila Govinda Maharaj tarafından öylesine cazip bir şekilde sunuluyor ki karşı konulmaz şekilde tekrar tekrar buraya cezboluyoruz.

—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi

   
Sonraki [2k]


  Vaishnava Tilak [4k]
URL: http://www.imonk.net/turkish/03/03/16.html
Düzen: iMonk — 16 Mart, 2003.