Prasad Seva

Yemekte seçici olma alışkanlığını yenmek

Govardhan Math'daki süt Vrindavan Math'daki sütten çok daha güzel. Govardhan'daki süt sıcak servis edilir, kaymak gibi ve tatlıdır; Vrindavan'daki ise, şey, haydi — farklı diyelim.

Ben kendimi seçici bir yiyici olarak görmüyorum ama burada hazırlanan diğer yiyeceklerden bir iki tanesi var ki zevkime uygun değil. Bunun (bu tür bilincin, yiyeceğin değil!) iyi birşey olmadığını biliyorum ve hatta önceki gün Srila Gurudeva'nın bizi prasad seva konusunda — prasadamı nasıl onurlanmak, nasıl saygı göstermek konusunda — nasıl eğittiğinden söz ediyordum. Yaklaşımımı değiştirmek zorundayım.

Ayrıca önceki gece Upadeshamrita'nın ilk talimatıyla ilgili olarak Srila Guru Maharaj'ın yaptığı harikulade bir açıklamayı içeren bir MP3 dinliyordum. Özellikle benim için uygun olanı, dilin dürtülerinin nasıl kontrol edilmesi (jihva-vegam) ile ilgili olarak Srila Guru Maharaj'ın verdiği pratik tavsiye idi:

"Jihva-vegam belli bir tadı tercihimiz anlamına gelir. Bazıları keskin, bazıları acı, bazıları tatlı, bazıları ekşi, v.b. tercih edebilir. Dil hep o türlü şeyi tatmak ister. Ondan kaçınmaya çalışmalıyız."

Nasıl?

"Yöntem şöyledir, herhangi birşey yediğimizde, onun prasadam olduğunun, onun tadına ilk önce sadhunun, Guru'nun ya da Lord'un bakmış olduğunun bilincinde olmalıyız. Maddesel tat buna boyun eğmelidir. Bilincimiz alt boyuttan üst boyuta, nesnel dünyadan öznel dünyaya çekilmelidir: Maddesel tattan özgür olmanın anahtarı odur."

Düşünce şudur, prasadamı, sevdiğimiz ve sevmediğimiz şeylere dayalı maddesel değerlendirmeler doğrultusunda kabul etmek veya reddetmekten kaçınmalı, aksine yukarıdan gelen herşeyi, daha üstün boyuttan inen şeklindeki tanımıyla merhameti (prasadam) takdirle karşılamalıyız.

Ben burada kutsal dhamda Srila Gurudeva ile birlikte kalıyorum ve her gün onun prasadamını yiyorum. Bize sunulan herşeyi o şahsen tatmış oluyor. Ne yiyeceğime karar vermek ve seçmek sadece nankörlük değil aynı zamanda saygısızlıktır.

Dolayısıyla şimdi ne zaman yemek yesem, bilincimi maddeden (bhur bhuvar svah) yukarıya ruhanî olana (tat savitur varenyam) çekmeye çalışıyorum. Önüme konan herşeyi yiyip dilimi knotrol ederek kendimi gerçek prasad seva ile meşgul etmeye çalışıyorum: Hem biliyor musunuz, süt o kadar da kötü değil!

—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi