iMonk | Nisan 2005

Nabadwip, Batı Bengal, Hindistan — Cumartesi, 16 Nisan

Sevinçle karşılanan müdahale

Burada Nabadwip'deki verandada sadece üçümüz ayaktayız. Dışarısı karanlık; şafak vaktine daha en az bir saat var. Srila Gurudev odasından henüz çıktı ve (özel hizmetkarı Ranajit Prabhu Vrindavan'da olduğu için) hizmetini Gopal Prabhu yapıyor.

Srila Gurudeva yerine rahatça yerleştikten ve kendisine içecek birşey verildikten sonra Gopal iki tütsü çubuğu yakıyor ve onları dairesel şekilde Srila Gurudev'in lotus ayaklarına sunuyor. Srila Gurudeva eline bir kitap alıyor ve odanın mevcut ışığının okumak için çok loş olduğunu farkedip "Lütfen ışığı yak," diyerek Gopal'i durduruyor.

Gopal elektrik düğmesine yürüyor, yukarıdaki florasan lambayı yakıyor ve Srila Gurudeva'ya ve duvardaki diğer acharyaların resimlerine ve de Krishna'ya tütsü sunmak için geri geliyor. Basit pujasını Srila Gurudev'e dandavatlarını sunarak tamamlıyor.

Sri Guru ve Lütfu'ndaki paragrafı hatırlıyorum: "Bir öğrenci için, gurusunun pozisyonu Yücedir, hatta Tanrı'dan da ileridir. Kutsal metinlerde böyle denir. Guru bizlere Tanrı'nın kendisinden daha yakın ve değerlidir. Tanrı'nın uğraşacak çok fazla şeyi vardır, oysa guru sadece benim iyiliğimi düşünür. Gurunun pozisyonu öğrenciye Tanrı'dan daha fazla yardımcı olur."

Ve ben buna şahidim.

Bizler için Tanrı soyut birşeydir, oysa Srila Gurudeva gerçektir. Bu nedenle Krishna şöyle der, "Ben guru'yum (acaryam mam vijaniyan)." Eğer görecek gözlerimiz varsa — eğer, "Şimdi bana müdahale etme gurudeva, pujamı yerine getiriyorum!" diye karşı gelmezsek — bunun küfür olduğunu düşünmeyiz.

Tanrı, merhametiyle bizim fiziksel algı boyutumuzda Deity olarak görünür. Ona Deity formu içinde dokunabiliriz, Onu görebiliriz ve Ona hizmet edebiliriz. Ancak gözlerimiz sınırlıdır. Deity'nin formu maddesel değildir, ama biz onu anlayamayız.

Ben eğer Deity'ye bir miktar tütsü sunarsam... durun bir dakika! Bir cümleye böyle başlamanın nesi yanlış? Evet, ben zannediyorum ki Ben özneyim ve Tanrı (Deity) nesnedir. Oysa — Tanrı'yla ilgili anlayışım her ne olursa olsun — bunun tam tersi doğru olmalıdır.

Tanrı özne, ben ise nesneyimdir. O zevk alandır, ben ise zevk alınanım. Ancak, bunu teorik olarak bilmek, uygulamada görmemi sağlamıyor, bu yüzden de ben Ona tütsü sunuyorum...benim gözümde O bir nesne olarak kalıyor...

Halbuki Srila Gurudeva benim için bir nesne değildir: o benim Lord'um, benim Efendim, benim Deity'imdir. O bu maddesel dünyada Deity gibi görünse bile daha az soyuttur çünkü o canlı bir aracıdır. Onun guru benim ise öğrenci, onun efendi benim ise hizmetkar ve onun özne benim ise nesne olduğumu anlamak kolaydır.

Srila Gurudeva gerçeklik boyutunda yaşar (jnaninas tattva-darsinah) ve beklenmedik bir anda sadhanamızın ritüele dayalı icrasına müdahale ederek ve bizi o hizmet dünyasıyla doğrudan görevlendirerek bu maddesel boyuttan kısa bir süre için yukarıya çekebilir: "Işığı yak."

Ne kadar şanslıyız ki Srila Gurudeva ile böylesine bir ilişkiye sahip bulunuyoruz!

—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi

URL: http://www.imonk.net/turkish/05/april3.html
Düzen: iMonk — 17 Nisan, 2005.