Karakas, Venezuela — Pazar, 8 Ocak
Beklenmeyen darshan
Bu sabah Purujit Prabhu ve Antyarjami Prabhu Nabadwip'de olan Srila Gurudeva'ya telefon ettiler. Srila Gurudeva ile telefonda konuşma konusunda biraz çekimserim çünkü asla ne söyleyeceğimi bilemem ama telefon elime tutuşturuldu, bu yüzden geveliyorum:
"Dandavat Gurudeva. Lütfen kutsal lotus ayaklarınıza dandavat pranam'ımı kabul buyurun."
Srila Gurudeva o bulaşıcı kahkahasını atıyor ve "Dandavat, Maharaj!" diyor.
"Dandavat Gurudeva," diye tekrarlıyorum, aptal aptal.
Srila Gurudeva tekrar gülüyor ve şöyle diyor, "Uzun zaman oldu, Maharaj!"
"Evet, Gurudeva."
"Ne zaman geleceksin?"
Tereddüt ediyorum.
"Gaura Purnima için mi?" Srila Gurudeva benim yerime söylüyor.
"Evet, Gurudeva."
Kutsal Lütuflarıyla telefonda konuştuğum zaman hep dilim tutulur!
Ama sesindeki sıcaklığı ve şefkati duymak harikulade. Ben hiçim aslında, ama Srila Gurudeva bana her zaman çok müşfik davranır...
Srila Gurudeva'nın darshanını elde etmek çok da kolay birşey değil. Bizler ona, onun devoteeleri vasıtasıyla (dasa-dasanudasah) sadece uzaktan hizmet etme fırsatından tatmin olmalıyız. Ve onlara hizmet ederek, hizmetimizi onlar vasıtasıyla kanalize ederek bazen, beklenmedik bir şekilde Srila Gurudeva'nın darshanını elde ederiz — benim bugün burada Venezuela'da, onun devoteeleri Purujit Prabhu ve Antyarjami Prabhu'nun lütuflarıyla elde ettiğim gibi.
—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi
Karakas, Venezuela — Salı, 10 Ocak
Krishna bilinçsiz
Üç gün önce, Cumartesi sabahı büyük bir ihanet işledim: o kadar büyük bir saygısızlık ki şu ana kadar ondan söz edecek halde değildim...
Cumartesi sabahı Deity'nin kaşığını kullandım.
Tanrı Kendisini bizlere gizemli şekillerde tanıtır, ama bizler Onun bizleri Kendi varlığının bilincine bu şekilde vardırmasını asla istemeyiz!
Kaşığı nasıl kullandım, kaşığın üst katta odamızda ne işi vardı, ya da kaşığı kim bana verdi, gerçekten de önemli değil. Bugüne kadarki yaşantım içerisinde ilk kez çok net olarak anlıyorum ki suçlanması gereken ortam değil, başkaları değil, kendimdir.
Ne yaptığımı fark edince yıkıldım. Nasıl bu kadar aptal olabildim? Nasıl bu kadar bilinçsiz olabildim? Olağan dışı bir kaşık olduğunu görmüştüm — hatta burada, Karakas'taki süslü gümüşler üzerine fikir de beyan etmiştim — ama bir an bile Deity'lerle, Parama Karuna Sri Sri Nitai Gaurachandra ile bağlantısını kuramamıştım.
Her zaman eylemlerimizin ve çevrenin bilincinde olmalıyız. Krishna bilincinde olmak demek, herşeyin arkasında Krishna'nın dost elinin olduğunun bilincinde olmak demektir. Çevrenin bilincinde olmalıyız, böylece Tanrı bize Kendisini bir an için göstermeyi seçtiği zaman fark edebiliriz, eylemlerimizin bilincinde olmalıyız böylece devoteelere karşı saygısızlıkta bulunmayız, ya da dikkatsizlik edip kutsal ibadet objelerini ayaklar altına almayız.
Srila Sridhar Maharaj'ın bizleri Sri Guru ve Lütfu adlı kitabında uyardığı gibi: "Uykuda ilerleme yapmamalıyız, her zaman gözlerimiz açık olarak ilerlemeliyiz."
Krishna bilincinin ilk aşamalarında deneyimsiz olduğumuz için göz ardı edilen çok fazla ihanette bulunuruz, ama Krishna bilincinde ilerledikçe eylemlerimizle ilgili daha büyük sorumluluk üstlenmemiz gerekir. Bir bebek annesini tekmeler ama daha büyük bir çocukta o davranış hoşgörüyle karşılanmayabilir.
Bu bakımdan benim için bir mazeret söz konusu olamaz. Ben yetişkin bir adamım. 1981 yılından beri — neredeyse çeyrek asır — Krishna bilincinde olmaya çalışıyorum.
Daha iyi bilmem gerekirdi.
Bu saygısızlığı nasıl telafi edebilirdim?
Kaşığı dilimin tahrikini tatmin etmek üzere (jihva-vegam) kullandığım için, midemin açlığını gidermek üzere (udara-vega) kullandığım için oruç tutmak bana uygun bir ceza gibi geldi. Üç gün boyunca oruç tuttum, dua ettim ve Sri Chaitanya Charitamrita okudum. İhanetimin bedelini ödemeye çalışmak için, kaldığım süre boyunca oruç tutmaya kararlıydım. Okumadığım veya dua etmediğim zamanlar ise japa mala üzerinde zikir yaptım.
Ama bu türlü bir cezanın, yemek yemediğimi keşfettikleri zaman endişelenen ev sahiplerimi, Purujit Prabhu'yu ve Antyarjami Prabhu'yu haklı olarak huzursuz edeceğini fark etmeliydim, bu nedenle uzlaşmak zorunda kaldım ve orucumu bu üç günle sınırladım.
Sri Chaitanya Charitamrita okuyorum ve olabildiğince zikir yapmaya çalışıyorum çünkü henüz kapandığını hissetmiyorum. Ortadan kaldırmak için çok yoğun bir öz analiz döneminden geçiyorum, dikkatsizliğimin kökenini bulmak için derinlemesine kendi içime dalıyorum.
Srila Bhaktivinoda Thakur "Biz gerçeği ciddiyetle aradığımız zaman... Tanrı bize gerçeği verir," der. "Ruh büyük istek duyduğu zaman bir ilham alır."
Eğer bu mutsuz olayın pozitif bir yanı varsa o da benim şimdi daha fazla Krishna bilincinde olmam. Kendisinin daha fazla farkında olmam için beni zorlamak durumunda kalması, Kendisini benim bilincime böylesine negatif bir şekilde yansıtması korkunç birşey, ama belki de benim dikkatimi çekmek için tek yol buydu...
—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi
Karakas, Venezuela — Cuma, 13 Ocak
Acımasız Hatırlatıcı
Hafta başı (hasta ve yaşlılara prasadam dağıtma programını başlatan Amita Shakti Devi Dasi ve Vrinda Devi Dasi önderliğinde) buralı devoteelerle yaşlılar evine ziyarete gittik.
Devoteeler bu hizmeti sadece bu zavallı yaşlıları yaşamlarının son günlerinde rahatlatmak için değil aynı zamanda paha biçilmez ajnata sukriti (bilinçsizce biriktirilen ruhani meziyet) armağanını vermek için yerine getiriyorlar. Bu armağan kirtanı (Hare Krishna maha-mantra zikrini) duyan ve katılan, prasadamdan (kutsanmış yiyecekten) pay alan kişilerin gelecek yaşamlarında son derece yarar sağlayacaktır.
Şimdi, günler sonra, o hüzünlü kurumun sakinlerinin canlı imajları yeniden zihnimde canlanmaya devam ediyor: insanın öylesine yaşlanabilmesine inanmak zor! Yapıları bozulmuş, şekilsiz karikatürler — iki beden büyük ete sarınmış iskeletler gibi — inatla yaşama yapışmışlar...
İşte böyle sona eriyor.
Tek başına.
Ölümü bekleyerek.
İnsanı tekrar doğum ölüm çemberine mahkum eden...
....çocukluk anılarına sımsıkı sarılarak.
dehino 'smin yatha dehe / kaumaram yauvanam jara
tatha dehantara-praptir / dhiras tatra na muhyati
"Ruh bu bedende zaman içinde, çocukluktan yaşlılığa nasıl geçerse, o aynı ruh ölüm zamanı bu bedenden bir başkasına geçer. Bilge kişiler böyle bir dönüşüme kanmazlar."
—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi
Önceki | Arşiv | En Son Blog | İlk 10 | Yeni | Sonraki
URL: http://www.imonk.net/turkish/06/january2.html
Düzen: iMonk
— 13 Ocak, 2006.