iMonk | Kasım 2007

Johannesburg, Güney Afrika — Cumartesi, 10 Kasım

Çocuk oyunu

Bugün Yüce Tanrı Krishna'nın aşkın oyunu olan Govardhan Tepesini yerinden kaldırışını kutluyoruz. Krishna Tanrı olduğu için, en üstün kudretin sahibidir, bu bakımdan Govardhan Tepesini yerinden kaldırmayı becerebilmesi çok da şaşırtıcı değildir: aslına bakılırsa bu Onun için sadece bir çocuk oyunuydu.

Krishna, Kendisinin, Şahsen Tanrı olduğunu kanıtlamak için, Kendisine ait olan altı zenginlikten bir tanesini: Sınırsız gücünü (viryasya) gözler önüne sererek, Govardhan Tepesini kaldırdı. Vishnu Purana'da [6:5:47] şöyle denir:

aisvaryasya samagrasya / viryasya yasasah sriyah
jnana-vairagyayas caiva / sannam bhaga itingana

"Bhagavan — Tanrı'nın Kendisi, Şahıs olarak — altı zenginlikle: sınırsız servet, güç, ün, güzellik, bilgi ve vazgeçmişlikle donanmış olan, şeklinde tanımlanır."

Krishna Book'da (Yüce Lord Krishna'nın oyunlarını kapsayan bir özet), Srila A.C. Bhaktivedanta Swami Maharaj Prabhupad şunları yazar: Kendisinin, Tanrı Katının Yüce Şahsiyeti olduğunu göstermek için, "Krishna, bir çocuğun yerden mantar koparması gibi, bir anda Govardhan Tepesini tek eliyle kaldırdı.... Vrindavan sakinleri ... Krishna'nın dağı sol elinin serçe parmağıyla nasıl havada tuttuğunu görünce şaşkınlığa düştüler."

Krishna, sınırsız bedensel gücünü ve kudretini sergilemek için, Govardhan Tepesini kaldırırken iki elini kullanmak zorunda kalmadı, sadece tek elini kullandı; Sağ elini kullanmak zorunda kalmadı, sadece sol elini kullandı; elinin tamamını kullanmak zorunda kalmadı, sadece elinin tek parmağını kullandı; ve tek parmağını kullanmakla kalmadı sadece sakin sakin sol elinin serçe parmağını kullandı!

Ve şunu da bilin — Krishna Govardhan Tepesini kaldırdığında sadece yedi yaşındaydı!

Krishna, nasıl Tanrı olunduğunu öğrenmek için uygulama ya da meditasyon yapmak zorunda kalmadı: O bu dünyadaki aşkın oyunlarının en başından beri, hatta bir çocukken bile — sol elinin sadece serçe parmağını kullanarak — Govardhan Tepesini yerinden kaldırdığı zaman olduğu gibi, olağanüstü, insan üstü marifetler sergileyerek Tanrı olduğunu kanıtladı.

—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi

Johannesburg, Güney Afrika — Çarşamba, 14 Kasım

Srila Prabhupad'ın büyük sevgisi

1981 yılında Srila A.C. Bhaktivedanta Swami Maharaj Prabhupad'ın Bhagavad Gita — As It Is adlı eserini okuduktan sonra yaşamım tamamen değişti. Ruhun bir bedenden diğerine geçişiyle ilgili Krishna'nın özlü açıklamasını okuyunca, bir içgörü elde ettim: Yaşamımı Krishna bilinci ilkelerine göre yaşamaya çalışacaktım.

Krishna bilinci ile ilgili sorduğum bütün sorular okuduğum ikinci kitapta, Srila Prabhupad'ın The Science of Self-Realization adlı kitabında cevaplanmıştı. Bu yüce Vaishnava azizi daha fazla tanıma isteğiyle, biyografisini, Srila Prabhupad Lilamrita'yı okumaya başladım. I. Cildin son bölümündeki bu paragraf, A Lifetime In Preparation, beni derinden etkiledi:

Mr. Choksi [anımsıyor]: Ona [Srila Prabhupad'a] sordum, "Neden daha erken gitmediniz? Birleşik Devletlere neden şimdi, bu yaşta gitmek istiyorsunuz?" Şöyle cevapladı, "İyi birşeyler yapabileceğim, bundan eminim." Onun düşüncesine göre, yaşamın içinde kaybolmuş kişilere yaklaşmayı becerebilecek biri olmalı, onlara eğitim vermeli ve doğru olanın ne olduğunu söylemeliydi.

Srila Prabhupad son derece merhametliydi, başkalarının acıları ve şanssızlıkları onu çok fazla kaygılandırıyordu. Bana çok fazla umut verdi! Güney Afrika'da kendimi çok yalnız hissediyordum. İyi olmak istiyordum, Tanrı'yı sevmek istiyordum, ama bana bunu nasıl yapacağımı gösterecek kimse yoktu. Ve, benim çığlığımı duymuş gibi görünen, benim ihtiyacımı anlamış gibi görünen, Tanrı'yı nasıl seveceğimi, yaşamımı Krishna'ya nasıl adayacağımı göstermek isteyen bu yaşlı adam karşımdaydı...

"Yaşamın içinde kaybolmuş kişilere yaklaşmak ve onlara eğitim vermek ve doğru olanın ne olduğunu söylemek adına", her şeyi göze alarak Batıya gelmeye çalışan bu inanılmaz ölçüde iyi yürekli ve sevgi dolu yaşlı adamın biyografisini okuduktan sonra, artık hiç kuşku duyamazdım: "İşte benim gurum bu!"

Ancak heyhat! Çünkü Srila Prabhupad'ın ölmüş olduğunu öğrenecektim. Ne yapmalıydım? Krishna neden bana bu kitapları okuttu — neden Krishna bilinci hakkında bu kadar çok heyecanlanmamı sağladı? — boşuna mı? Bu bana son derece zalim bir oyun gibi görünüyordu.

Ama hiçbir şey boşa gitmedi. The Bhagavat'da, Srila Bhaktivinoda Thakur şöyle der:

Biz içtenlikle gerçeği aradığımızda... Tanrı bize gerçeği verir... Ruh ilham için büyük istek duyduğunda bir ilham elde eder. Şimdi ruhanî olarak yaşam süren kadim çağların büyük düşünürlerinin ruhları, sorgulayan cana zaman zaman yanaşır ve onun gelişimini destekler.

Ve böylece birkaç ay sonra Yudhamanyu Prabhu ile tanıştım, bana Bhakti Sudhir Goswami Maharaj'ın (daha sonra Guardian of Devotion olarak yayınlanan) on yedi sayfalık yıpranmış, fotokopi şeklindeki broşürünü verdi — orada Srila Prabhupad bana şunları söyleyerek rehberlik yapıyordu:

"Yaşamın ruhanî gelişimi için, ruhanî yaşamı tam anlamıyla uygulayan birisine gitmeliyiz. Dolayısıyla, eğer bir siksha-gurudan talimat almak konusunda ciddi iseniz, sizi ruhanî kardeşlerim içinde en ehil olan kişiye, benim bile kendi siksha-gurum olarak telakki ettiğim B.R. Sridhar Maharaj'a havale edebilirim, dolayısıyla ona yakın olmanın size sağlayacağı yarar diğerleri yanında hiç kalır."

Krishna bana zalim bir oyun oynamamıştı! Srila Prabhupad ölmemişti! Srila Prabhupad öylesine müşfikti ve herkesi Krishna bilincine getirmeye öylesine kararlıydı ki bu dünyayı terk ettiği halde, "Yaşamın içinde kaybolmuş kişilere yaklaşmak ve onlara eğitim vermek ve doğru olanın ne olduğunu söylemek adına" — benim gibi geç gelenlere yolu göstermek için yine geri geldi.

Teşekkür ederim Srila Prabhupad!

—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi

URL: http://www.imonk.net/turkish/07/november2.html
Düzen: iMonk — 14 Kasım, 2007.