iMonk | Ekim 2004

Soquel, Kalifornia — Salı, 7 Ekim

Uyanık hizmet

Srila Gurudeva, öğle sonrası yürüyüşü yapmak için veya yerel görüntüleri ya da renkleri özümsemek için hemen her öğleden sonra arabayla Santa Cruz'da dolaşır — bazen çok sayıdaki parklardan birine, bazen deniz kıyısına, bazen de bir başka ilginç yere gider.

Bu genellikle Srila Gurudeva'nın "sessizlik istediği zaman" diye kabul edilir, bu nedenle de ona çoğu kez sadece asistanı Ranajit Prabhu ve şoförü Srutasrava Prabhu katılır, bununla beraber bazen Sripad Janardan Maharaj ve Jamuna Priya Devi Dasi de araba gezisine birlikte giderler.

Söz konusu öğle sonrası, Srila Gurudeva'ya ön koltuğa geçmesi için yardım ettikten sonra, araba gezisine davet ediliyorum. Layık olmadığımı düşünüp gitmek istemiyorum ama Srila Gurudeva daveti tekrarlayınca, Ranajit Prabhu ile beraber arka koltuğa geçiyorum. Yolda ilerlerken Srila Gurudeva soruyor:

"Nereye gideceğiz?"

Srutasrava Prabhu birkaç yer öneriyor ve Srila Gurudeva, Santa Cruz Plajı Yürüme Yoluna ve rıhtıma yakın olan Natural Bridges State Parkı'na manzaralı bir araba gezintisi seçiyor.

Santa Cruz'a gelmeden az önce yolda giderken, (II. Tür hafif diyabet hastası olan) Srila Gurudeva kan şekeri oranının çok düştüğünü hissediyor, bu yüzden dengeyi yeniden sağlamak için Srila Gurudeva birkaç tane kurabiye yesin diye yoldan biraz saparak Srutasrava Prabhu'nun evine gidiyoruz.

Srila Gurudeva kendisini daha iyi hissedince evden ayrılıyoruz ve arabaya yürüyoruz ve ben arabanın yolcu kapısını açıp bekliyorum.

Srila Gurudeva ön koltuğa geçmek için eğilirken, ben elimi, avucum aşağıya bakacak şekilde, açık kapının tavanının hemen aşağısına koyuyorum, amacım koltuğuna geçerken başını yanlışlıkla kenara çarpmasın diye Srila Gurudeva'yı korumak.

Srila Gurudeva arabaya her binişinde — burada, Rusya'da ve Hindistan'da — ona bu şekilde yardımcı olmuşumdur ve her zaman dikkatimi yaptığım şeye veririm.

Şimdi Srila Gurudeva'nın başıyla kapının üst kısmı arasındaki mesafe bir inçten (2.54cm) daha fazla değil, dolayısıyla verdiğim karar ve zamanlama kusursuz olmak zorunda: Ben asla gereksiz yere Srila Gurudeva'nın başına dokunmak istemem, veya daha da kötüsü! başını okşuyormuş gibi görünmek istemem, bu nedenle son saniyede, Srila Gurudeva'nın başının kapı girişini kurtaracağı belli olunca, elimi çekerim.

Oysa bu sefer, korktuğum başıma geliyor, tam elimi çekerken, Srila Gurudeva aniden geriye doğru sendeliyor ve koltuğuna çökerken başının arkasını çarpıyor. Dehşete kapılıyorum! Çok şiddetli bir darbe değil, ama Srila Gurudeva spondylitis hastası olduğu için, her türlü darbe veya sadmenin etkisi fazla oluyor.

Yaptığım yanlış hesaplamadan dolayı şoka giriyorum ve özür diliyorum.Srila Gurudeva bunu hoş karşılıyor, ama ben uygunsuz veya terbiyesiz davranmış olmamak adına elimi erken çektiğim için kendimi suçluyorum.

Bize, hizmet adına (Krishna'nın tacını düzeltmek, v.b. için,) bir pujarinin ayağını altara koymak zorunda kalabileceği söylenir. Eğer benim Srila Gurudeva'ya olan saygım onun incinmesiyle son buluyorsa, o zaman böyle bir saygının ne değeri vardır? Srila Gurudeva'ya en ufak bir acı veya rahatsızlık vermektense terbiyesiz görünmek daha iyi değil midir?

Bu bana hizmetimi yaparken her zaman dikkatli ve uyanık olmam gerektiğini ve yaptığım şeye özen göstermem gerektiğini anımsatan berbat bir olay: Srila Gurudeva daha önce başını bin kere çarpmadıysa şimdi de çarpmayacak anlamına gelmiyor.

Bildiğim tek şey var: O hatayı bir daha yapmayacağım.

—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi

URL: http://www.imonk.net/turkish/04/october1.html
Düzen: iMonk — 7 Ekim, 2004.