iMonk | Mayıs 2006

Kalküta, Batı Bengal, Hindistan — Pazar, 21 Mayıs

Utandıran Hazin Durum

Bir sabah Acharya Maharaj, Navadwip yakınlarındaki bir köyden (bir ihtimal Bamunpara'dan) doğruca Kalküta'ya, Srila Gurudeva'yı görmeye geliyor. Bir deri bir kemik üç köylü ona eşlik ediyor: bir yaşlıca bay ve iki genç çocuk. Bavulları yok: sadece üstlerindeki giysileri var.

Acharya Maharaj verandaya çıkıyor, Srila Gurudeva'ya dandavat pranam sunuyor ve Bengali dilinde, her zaman yaptığı gibi hızlı hızlı konuşarak, sanırım son faaliyetleriyle ilgili rapor veriyor.

Bitirince tekrar saygılarını sunuyor ve aşağıya iniyor. Srila Gurudeva odasına giriyor ve hizmetkarı Gopal Prabhu bir harinama inisiasyon töreni için gerekli olan malzemeyi toparlıyor ve verandanın diğer ucuna, Srila Gurudeva'nın resmi koltuğunun (vyasasan) yanına yerleştiriyor.

Acharya Maharaj peşinde üç köylüyle tekrar yukarı çıkıyor. Ya kaskatı yeni dhotiler giydikleri için ya da alınlarındaki tilak izinden dolayı mahçup görünüyorlar... Kapıya yakın, tedirgin bir şekilde duruyorlar, başları eğik, gözkapaklarının altından odaya telaşlı bakışlar fırlatarak kapının yanında bekliyorlar...

Gopal yanlarına gidiyor ve Bengali dilinde birşeyler soruyor. Başlarını sallıyorlar. Gopal kapının yanında duran, Srila Gurudeva'ya ait meyve masasından bir miktar meyve alıyor, meyveyi ve birkaç tütsü çubuğunu üç ayrı tabağa koyuyor ve tabakları Srila Gurudeva'nın iskemlesinin yanına yere yerleştiriyor. Üçüne oturmaları için işaret ediyor, tabakların önünde bağdaş kurup oturuyorlar.

Srila Gurudeva'nın verandaya dönmesini beklerken, Acharya Maharaj gruba doğru yürüyor, en yaşlısının yanına çöküyor ve kulağına fısıldıyor. Duyduğum sözcükler sadece "guru-dakshina." Yaşlı bay cevap olarak başını sallıyor, cebinden birşey çıkarıyor ve eline veriyor.

Srila Gurudeva odasından çıkıyor, koltuğuna oturuyor ve daha yaşlı olan adam dandavat pranam sunduktan sonra Srila Gurudeva'nın ayakları dibinde duran kare şeklindeki ufak kilime oturuyor. Srila Gurudeva Hare Krishna maha-mantrayı japa-mala tesbih üzerinde söylüyor ve sonra nasıl söylemesi gerektiği ve ne tür ihanetlerden sakınması gerektiği konusundaki talimatla birlikte malayı yeni öğrencisine veriyor.

Yaşlı adam Srila Gurudeva'nın lotus ayaklarına çiçekler sunuyor, ardından meyve ve tütsü tabağını guru-dakshinasıyla (yani Lord'un kutsal adını söylemeye inisiye edilmenin paha biçilmez armağanı için öğrencinin manevi öğretmene minnettarlık göstergesiyle) birlikte ona veriyor. Bunun gıcır gıcır beş yüz rupee (yaklaşık $11) olduğunu görmek beni hayrete düşürüyor. Genelde Bengalli köylüler (meteliksiz kırsal kesim insanlarının çoğu) guru-dakshina olarak sadece on ya da yirmi rupee verirler...

Ortanca oğlan mantrasını alınca Srila Gurudeva'ya meyve ve tütsü tabağını veriyor ama dakshina vermiyor. (Yine) Şaşırıyorum. Duymuştum ki guru-dakshina olmazsa, bağlantı olmaz. Öğrenci adayı guruya, ne kadar az olursa olsun, birşey vermelidir.

"Belki de beş yüz rupee üçü içindir," diye düşünüyorum...

Ama Srila Gurudeva en küçük oğlanın tesbihi üzerinde mantra söylerken "taka" ile ilgili birşeyler söylüyor ve başıyla masasını gösteriyor. Gopal masaya gidiyor, üzerindeki karmaşayı altüst edip iki rupee ile geri dönüyor. Küçük olana bir bozukluk veriyor, diğerini ise yeni inisiasyon almış olan çocuğun tabağına bırakıyor. En küçük çocuk mantrasını ve tesbihini alıyor ve Srila Gurudeva'ya Gopal'den aldığı rupee'yi ve Srila Gurudeva'nın meyve masasından alınan meyve tabağını veriyor...

Seremoni bittikten ve yeni inisiyeler gittikten sonra Gopal Srila Gurudeva'nın meyvelerini Srila Gurudeva'nın meyve tabağına ve Srila Gurudeva'nın bozuk paralarını Srila Gurudeva'nın masasına geri koyuyor. Dönüyor, göz göze geliyoruz, gülüyor ve özlü bir şekilde şöyle diyor:

"Ganga-jale, Ganga puja."

Benim komik bakışımı görünce yüzü tebessümle aydınlanıyor:

"Onlar Ganj'a ibadet etmek için Ganj suyunu kullanıyorlar."

Gülümsemeye başlıyorum, ama bilgiçlik taslayamadan önce şunu idrak ediyorum, "Eğer her şey Krishna'ya aitse (sarva-loka-mahesvaram), o zaman nasıl olur da benim içinde bulunduğum hazin durum bu basit köylülerin hazin durumundan farklı olabilir?" Ben hiçbir şeye sahip değilim, o halde benim de verecek hiçbir şeyim yok. Pujamı gerçekleştirmek için kullandığım malzeme, Guru ve Krishna'ya olan hizmetim, mutlaka Guru ve Krishna'dan gelmek durumundadır: ganga-jale, ganga puja.

—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi

URL: http://www.imonk.net/turkish/06/may3.html
Düzen: iMonk — 21 Mayıs, 2006.