iMonk | Temmuz 2011

Kaliforniya, ABD — 14 Temmuz, Perşembe

Neye yarar?

Yarınki dolunay Chaturmasya'nın, Hindistan'da dört ay süren yağmur mevsiminin birinci gününü belirliyor — Sri Chaitanya Saraswat Math'ımızın üyeleri bu dönemde ıspanak, yoğurt, süt, urad dahl, vb. yememeyi içeren özel bir riyazet yemini uygulayabilirler.

Bizler bu yemini yerine getirmeli miyiz?

Srila Guru Maharaj'a bu soru sorulduğu zaman, bunun ve diğer adanmışlık uygulamalarının amacını vurguladı:

O daha az öneme sahiptir. Asıl önem verilmesi gereken atma-samarpanadır, kendini vermektir. O teslimiyeti yani atma-nivedanamı geliştirecek pek çok yöntem vardır... [kutsal metinlerdeki] bütün bu öğütler sırf onu ortaya çıkarmak için verilmiştir... Sadece bir miktar çile çekmek, onu bunu yapmak, bunlar o kadar da önemli değildir. Yapmak zorunda olduğunuz asıl şey öz benliğinizi dışarıya çıkarmanızdır.

Krishna herhangi bir kısmi katılımdan tatmin olmaz; O sizin öz benliğinizin tamamını ister. Krishna kalbinizi ister. Çile çekmeler, bir parça bedensel acı ya da bir miktar zihinsel acı — bunlar hiçbir şeydir. Sadece samarpana gerekir. Krishna'yı, Krishna'nın lütfunu elde etmek için gereken odur: topyekûn kalp alışverişidir. Eğer siz kalbinizi verirseniz, karşılığında Onun kalbini elde edersiniz.

Bhagavad Gita — Güzel Tanrı'nın Gizli Hazinesi'nde, ayet 18:65in, kelime kelime çevirisinde,

man-mana bhava mad-bhakto / mad-yaji mam namaskuru
mam evaisyasi satyam te / pratijane priyo 'si me

namaskuru kelimesi için iki çeviri verilmiştir: bilinen anlam, "tevazulu saygı sunun," ve daha derin anlam, "kendinizi sunun." Dolayısıyla, yukarıda aktarılan son cümlede, Srila Guru Maharaj bu ayete gönderme yapıyor:

Eğer siz kalbinizi Krishna'ya verirseniz (mam namaskuru), karşılığında Onun kalbini elde edersiniz (mam evaisyasi).

Bu ne harikulade, neredeyse akıl almaz bir umut!

Adanmış olmayan biri (ya da başlangıç aşamasındaki adanmış) şöyle düşünebilir: Krishna ne kadar talepkâr! "Her zaman Beni düşün (man-mana)! Kendini Bana ada (bhava mad-bhakto)! Bana tap (mad-yaji)! Bana secde et (mam namaskuru)!" Srila Guru Maharaj'ın bakış açısına göre, bu ayette Krishna tahakküm etmiyor, cömertliğini sergiliyor; talepte bulunmuyor, yalvarıyor:

Krishna burada Kendisini nasıl da çekinmeden ifade ediyor! Bizim çıkarımız için Kendisini bu kadar çok öne sürüyor. Ve bize yol göstersin diye bu Bhagavad Gita'da kayda geçiriliyor.

—Krishna'yı Güzel Gerçeği Arayış (Search For Sri Krishna: Reality the Beautiful):

Evet, Krishna mutlak teslimiyet talep ediyor, ancak Krishna'nın verdiği güvence (satyam te) — Onun arkadaşı olmanın (priyo 'si me) getireceği "olağanüstü pozitif kazanç" (pratijane) vaadi — zihinlerimizin gerisinde barındırabileceğimiz her türlü "kölelik kaygısını" ortadan kaldırmalıdır.

Mutlak Lord Krishna efendidir, bireysel jiva ise Ona tabi olandır, Onun hizmetkârıdır. Bu türlü bir ilişki süreklidir ve jiva için sağlıklıdır. Yaptığı özgür seçimden ve olağanüstü pozitif kazançtan dolayı kölelik kaygısı ortaya çıkmaz. Jivanın özgürlüğü ve bireyselliği Mutlak İyi'ye teslimiyetten dolayı değil zarar görmemek, aslında sadece Onda zenginleşip gelişir.

—Sri Guru ve Lütfu (Sri Guru and His Grace)

Neden kölelik kaygısı? Bizler zaten... duyularımıza köle değil miyiz? Eğer köle olacaksak, aşka köle olmak, güzelliğe köle olmak çok daha iyi değil mi? Kim aşk ve güzelliğin cazibesine kapılmaz? Ve Aşk ile Güzellik, Güzel Gerçek'te bedenlenince, kim Ona karşı koyabilir?

Ama Krishna ile o sevgi dolu ilişkiyi elde etmek için, kendimizi bütünüyle vermek zorundayız — "Krishna herhangi bir kısmi katılımdan tatmin olmaz; O sizin öz benliğinizin tamamını" ister — ve bize bunu nasıl yapacağımızı göstermek için, Srila Guru Maharaj chaturmasya vratanın (ve aslına bakılırsa, Krishna bilincindeki tüm etkinliklerimizin) hedefinin, teslimiyeti geliştirmek ve kendini vermeyi cesaretlendirmek olduğunu vurguluyor.

Yaptığımız şeyi neden yaptığımızı anlamazsak, bütün adanmışlık uygulamalarımız (sadhana) aslında ritüelden öteye geçmez. Bu nedenle (Bhagavad Gita 9:27), Krishna şöyle der:

yat karosi yad asnasi / yaj juhosi dadasi yat
yat tapasyasi kaunteya / tat kurusva mad-arpanam

Yaptığınız şeyleri (yat karosi) keyfinize göre yapmayın; adanmışlık görevlerinizi rituel şeklinde yerine getirmeyin (yad asnasi, juhosi, dadasi). Bütün yeminlerinizin ve riyazetlerinizin amacının (yat tapasyasi) kendinizi Bana verme (mad-arpanam) uygulaması (yat kurusva) olduğunu anlamaya çalışın.

Bütün yeminlerimizin ve ritüellerimizin hedefinin kendini verme (atma-samarpana) konusunda gelişmek olduğunu, bizi teslimiyet (atma-nivedanam) aşamasına getirmek olduğunu anlayınca — ve eğer kalplerimizi Krishna'ya teslim edersek karşılığında, mucizevi bir şekilde Onun kalbini elde edeceğimizi anlayınca — o zaman Krishna bilincinde gerçek ilerleme yapmaya başlarız.

—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi

URL: http://www.imonk.net/turkish/11/july2.html
Düzen: iMonk — 14 Temmuz, 2011.