Navadwip, Batı Bengal, Hindistan — Pazartesi, 3 Nisan


Baş Hizmetimiz

Birkaç gün önce, Srila Gurudeva birdenbire Srila Bhaktisiddhanta Saraswati Thakur'un bu dizesini okudu:

seva mora namabrahma-nada

"Benim hizmetim Lord Krishna'nın adını zikretmek ve yüceltmektir."

Srila Bhaktisiddhanta Saraswati Thakur'un sampradayamıza yapmış olduğu katkıya hepimiz aşinayız, yine de Gurudeva bu tek dizeyi seçti. Neden?

Srila Bhaktisiddhanta Saraswati Thakur'un engin fikir kütüphanesinden seçilecek bunca özlü söz arasından niçin özellikle bu belli satır seçildi? Srila Gurudeva bunu sözcük sayısı bakımından ekonomik diye mi seçti? Güzel şiirsel tarzı için mi seçti? Yoksa başka birşey için mi seçti?

Sanırım bu hizmetin sık sık hatırlatılmasına hepimizin ihtiyacı olduğu için seçti. Lord'un kutsal adını zikretmek öylesine önemli ki, Sri Chaitanya Mahaprabhu tarafından söylenen bu bir tek dörtlükte tam üç kez tekrarlanmış:

harer nama harer nama / harer namaiva kevalam
kalau nasty eva nasty eva / nasty eva gatir anyatha

"Kutsal adı zikret! Kutsal adı zikret! Lord'un kutsal adını zikret! Bu Kavga Çağında (Kali-Yuga) özben idraki için başka yol yok, başka yol yok, başka yol yok."

Srila Gurudeva bize harinama inisiasyonu verirken baş hizmetimizin "Lord Krishna'nın ilahi adını zikretmek ve yüceltmek" olduğunu söylemişti. Hatırlıyor musunuz?

Srila Gurudeva maha-mantrayı japa malamız üzerinde okumuştu,

hare krishna hare krishna krishna krishna hare hare
hare rama hare rama rama rama hare hare

ve sonra şu sözleri söylerken ciddiyetle boncukları elimize bırakmıştı:

"Ben bu mantrayı Guru Maharaj'ımdan aldım ve o da bana bu mantrayı kim samimiyetle isterse vermemi söyledi. Seni samimi bir arayışçı olarak gördüğüm için sana bu mantrayı veriyorum."

Srila Gurudeva bize kutsal adı zikrederken kaçınılması gereken on ihaneti içeren bir de kitap verdi ve dedi ki: "Eğer saygısızlık etmeden bu adı zikredersen, Krishna kendisini kalbinde gösterecektir."

Bizler kutsal adı doğru dürüst söyleyemiyoruz, bu doğru, çünkü kutsal ada maddesellikle kirlenmiş duyularımız dokunamaz:

atah sri-krsna-namadi / na bhaved grahyam indriyaih

Ama yine de söylemek zorundayız çünkü Srila Gurudeva tarafından bize böyle emredildi ve bizi kutsal adın aşkın sesine bağlayacak olan aracı yalnızca Srila Gurudeva'ya samimiyetle hizmet etme arzusudur.

sevonmukhe hi jihvadau / svayam eva sphuraty adah

Maha-mantra'yı ve japa-mala'yı Srila Gurudeva'dan aldıktan sonra bize, "günde on altı round ya da daha fazla söyleyin," diye uyarıda bulundu ve eğer (diğer hizmet yükümlülüklerimiz nedeniyle) bu mümkün olmazsa, "hiç olmazsa günde dört round söyleyin" tavsiyesinde bulunuldu.

Hergün on altı round söyleme emrini kaçımız uyguluyoruz? Hatta içimizden kaçı günde en az dört round söylüyor? Günde en az dört round söylesek bile bu bizi tatmin etmeli mi? Bu hiç de övünülecek birşey değil, ne dersiniz?

Ne zamandan beri herhangi birşeyin en azını yapmak iyi (hatta tatminkar) sonuç vermiştir? Ayrıca, bu türlü bir tembellik — izin verilen en azı yapmak — "Srila Gurudeva'ya samimi olarak hizmet etme arzusu" ile bağdaştırılamaz, öyle değil mi?

Srila Gurudeva, Srila Bhaktisiddhanta Saraswati Thakur'un sampradaya'mıza yaptığı edebi katkının içerisinde bu tek satırı vurgulayarak, bizi kutsal adı zikretmeye inisiye ederken verdiği ilk hizmetin önemini hatırlatıyor:

"Benim hizmetim Lord Krishna'nın ilahi adını zikretmek ve yüceltmektir."

—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi


Navadwip, Batı Bengal, Hindistan — Cuma, 7 Nisan

Bir başka hatırlatma

Srila Gurudeva, Srila Bhaktisiddhanta Saraswati Thakur'un bu dizesini öylesine çok sevdi ki, Bengali ve İngilizce olarak büyük harflerle yazdırdı—

seva mora namabrahma-nada
"Benim hizmetim Lord Krishna'nın adını söylemek ve yüceltmektir."

— ve verandada, masasının arkasındaki duvarda, başının yukarısına denk gelen girintili rafa yerleştirdi.

Eğer burada, Nabadwip'teki verandada Srila Gurudeva'nın darshanına sahip olduysanız, bu rafta sergilenen nesnelerden en çok göze batanı Sri Chaitanya Mahaprabhu'nun Siksastakam'ından, mavi harflerle yazılı üçüncü ayetinin olduğu çerçevedir.

trnad api sunicena / taror api sahisnuna
amanina manadena / kirtaniyah sada harih

Birkaç gün sonra, öğle yemeğinden biraz önce, Srila Gurudeva iskemlesiyle dönüyor, rafa bir göz atıyor ve yüksek sesle okuyor:

"Benim hizmetim Lord Krishna'nın adını söylemek ve yüceltmektir."

İskemlesini geri çevirmeden önce şu soruyu sormak için bir an duruyor, "Peki onu nasıl yapacağım?"

Birşeyler duyma umuduyla öne eğiliyorum...

Kutsal Lütufları gülüyor, omzunun üzerinden el işi yazıya işaret ediyor ve okumaya başlıyor:

"Trnad api sunicena..."

Kanepeye yeniden gömülüyorum... "Onu biliyordum...."

Peki ama ne kadar iyi biliyordum?

Aslında, Krishna bilincinin temel ilkelerinden biri budur: "Lord Krishna'nın kutsal adını söylemek ve yüceltmek" (kirtaniyah sada harih) için gerekli olan ön koşullar, tevazu (trnad api sunicena), hoşgörü (taror api sahisnuna), başkalarını onurlandırmak (manadena), karşılığında hiçbir şey beklememektir (amanina).

Ama ne yazık ki, çok sık olarak temelde olanları unuturuz. Tavsiye edilen sayı kadar round söylemeyi "unuturuz", tevazu, hoşgörü ve saygıyı "unuturuz", sonra da neden Krishna bilincinde coşku hissetmiyoruz diye merak ederiz. Aslında, temel uygulamayı izlemiyorsak başka ne bekleyebiliriz ki?

Biz Krishna bilinçli olmak istiyoruz, ama çok fazla çalışmak zorunda kalmak istemiyoruz, dolayısıyla Srila Gurudeva'nın bu basit formülünü izlemek yerine, bir mucize — Krishna bilincine kestirme bir yol — arayarak yaşamlarımızı boşa harcıyoruz.

Sadhanamızı (adanmışlık uygulamaları) uygulayamayacak kadar tembeliz, ama yine de Krishna bilinçli olmanın daha kolay ve daha hızlı bir yolunu bulmak adına ahmakça çok fazla zaman ve enerji harcıyoruz. Daha kolay bir yol yok. "Bir anda Krishna bilinçli olunmaz!"

Krishna bilincinin (Srila Gurudeva tarafından henüz bize söylenmemiş olan) gizemli, zor anlaşılır bir sırrı yok! Küflü bir kitapta, durağan ruhani yaşamlarımızı hoplatacak gizemli bir text keşfetmeyeceğiz. "Da Vinci Şifresi" yok. Kusura bakmayın.

Srila Gurudeva bizlere, Krishna bilincinin seçilmiş birkaç kişinin idrak edeceği esoterik bir uygulama olmadığını hatırlatıyor. Krishna bilinci herkes içindir — hatta bizim gibi aptallara bile uygundur. Yapmamız gereken tek şey temel ilkeyi izlemektir:

İhanet etmeden "Lord Krishna'nın ilahi adını söylerken ve yüceltirken" sadece tevazulu, hoşgörülü ve herkese karşı saygılı olmaya çalışın, o kadar.

—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi


Önceki  |  Arşiv  |  En Son Blog  |  İlk 10  |  Yeni  |  Sonraki

URL: http://www.imonk.net/turkish/06/april1.html
Düzen: iMonk — 7 Nisan, 2006.