Kalküta, Batı Bengal, Hindistan — Çarşamba, 7 Haziran


Geri Adım

Srila Gurudeva için ne zaman birşey yapmak zorunda kalsam kaygılanırım. Siz bunun gıpta edilecek bir pozisyon olduğunu düşünebilirsiniz — Srila Gurudeva'ya yakın olmak ona yardıma hazır olabilmek — ama benim ödüm kopar, çünkü eğer uyanık olmazsanız, pek çok şey ters gidebilir. "Daha ehil biri yapsın," benim sloganımdır. Ama bazen başka seçeneğiniz olmaz...

İki inme ve bir kalp krizinden sonra Srila Gurudeva güçsüzlüğünün farkındadır: Gözünde bir pırıltıyla ve kendine burun kıvıran bir gülümsemeyle, kelimeyi isim olarak değil de sıfat olarak kullanmak için kasten ikinci heceyi vurgulayarak sık sık şöyle der, "Ben sakatım (I am invalid)." Yine de herşeyi kendisi yapmak ister. Bağımsızlığına değer verir ve kimsenin kendisi için gereksiz yere telaşlanmasından hoşlanmaz.

Yatak odasında yalnızken ya da banyoya gitmek zorunda kalınca, küçük bir kaymanın vehim sonuçlarının bilincinde olarak evham derecesinde ihtiyatlı olduğunu bize söylemiştir ve bizler de bunu görmüşüzdür. Yürüyüşe çıktığında destek olarak sadece bastonunu kullanmakla kalmaz, sıklıkla dayanmak için birine (genelde hizmetkarı Gopal Prabhu'ya) bel bağlar.

Hepimiz Gaura Purnima'dan sonra Kalküta'ya gelince, Srila Gurudeva merdivenlerden aşağıya inerken, herkesin peşisıra ardına üşüştüğünü fark ettim. Eğer Srila Gurudeva tökezleyecek olsa onu kim tutacaktı? İtip öne geçtim ve Srila Gurudeva ile duvar arasına sıkışarak, "İzin verin önden gideyim, Gurudeva," dedim.

Srila Gurudeva başını sallayarak, "İyi," dedi.

Bu yüzden Srila Gurudeva'nın her dışarı çıkışında, merdivenlerde kayar diye onu korumaya çalışmak için fırlıyorum ve önüne geçiyorum. Ama bundan da utanıyorum ve içimde, bu sözüm ona hizmetin gereksiz olduğuyla ilgili başımın etini yiyen bir kuşku var — bu kendimi yararlı hissetmek için uydurduğum birşey...

Üstelik böylesine dikkat çeken bir rolü alma konusunda da çekimserim, ama şimdi nasıl vazgeçebilirim? Bu nedenle endişe duyuyorum. Acaba sadece yoluna çıkıp engel mi oluyorum? Bir defaya mahsus olan kutsamayı her günlük bir ritüele dönüştürdüğüm için acaba Srila Gurudeva'yı huzursuz mu ediyorum? Acaba duygularımı incitmek istemediği için mi bunu yapmama izin veriyor? Srila Gurudeva'nın maiyetindeki devoteeler bana dudak mı büküyor? "Öf! Sanki Srila Gurudeva merdivenlerden kendi başına inemez!"

Bilinçaltımdaki kendimle ilgili bu kuşku, dün gece rüyalarımı böldü: Srila Gurudeva merdivenlerden iniyordu ve ben yine bir an geç kalmıştım. Sıkışıp aradan geçmek üzere hamle yapınca, Gopal Prabhu dhotimi yakalamak ve beni geri çekmek için Srila Gurudeva'nın yanından uzandı. Bundan biraz huylandım ve kendimi çekip kurtarırken tedirgin bir şekilde ona baktım. Gopal rüyalarda insanların yaptığı gibi, telepatik bir şekilde "Gerekli değil," dedi.

Yerimi aldım ve ilk adımını atmasını bekleyerek Srila Gurudeva'ya baktım. Srila Gurudeva'nın yüzünde geniş bir tebessüm vardı ve beni hayretler içinde bırakarak, bastonunu sol koluna astı ve trabzanı tutmadan merdivenlerden aşağıya öylesine çeviklikle, sekerek indi ki, tam anlamıyla geri adım atmak zorunda kaldım!

Vay! Demek rüyalarımda bile, Srila Gurudeva, benim telaşlanmama ve dert etmeme ve genellikle de yoluna çıkmama gerek kalmadan bana, kendisini idare edebilme kapasitesine sahip olduğunu gösteriyor, çok teşekkür ederim!

Bu öğleden sonra, Srila Gurudeva bastonunu yere vurduğu zaman, masamdan fırlıyorum ve dışarıya verandaya koşuyorum — çok geç! Srila Gurudeva çoktan iniş kapısında.

Dün geceki rüya hala zihnimde canlı olduğundan bu kez herkesi sıkıştırıp geçmekten vazgeçiyorum ve Gopal, Jamuna Priya ve diğerlerinin arkasında sıraya giriyorum, ama merdivenlerin başında Srila Gurudeva yana çekiliyor ve bana bakmak için yarım dönüş yapıyor, dolayısıyla mahçup bir şekilde gülümsüyorum ve her zamanki pozisyonumu almak için yandan geçiyorum.

Srila Gurudeva yavaşça, dikkatlice, trabzanı bir elle tutarak ve bastonunu bir alt merdivene sağlam bir şekilde yerleştirerek, adım adım inişine başlıyor ve ben iki basamak aşağıda, trabzanı sımsıkı tutarak temkinli bir şekilde geri geri gidiyorum...

—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi


Önceki  |  Arşiv  |  En Son Blog  |  İlk 10  |  Yeni  |  Sonraki

URL: http://www.imonk.net/turkish/06/june1.html
Düzen: iMonk — 7 Haziran, 2006.