iMonk | Temmuz 2007

Kalküta, Hindistan — Çarşamba, 18 Temmuz

Şu işe bakın

Sabah fark ediyorum ki gece geç vakit bazı adanmışlar gelmişler ve kendilerine nat mandirin üstünde bulunan birinci katımızda bir oda verilmiş. Mayapur'a gitmek üzere, sabah erkenden, kahvaltıdan önce, buradan ayrılıyorlar...

Onlar gittikten sonra, koridorun sonundaki balkona yürüyorum ve köşeyi dönünce, adanmışlardan birinin çöp bidonu yanına, balkon duvarı üzerine bıraktığı parlak metal tabağın içindekileri gagalayıp duran bir karga görüyorum.

Kargayı kışkışlıyorum ve bunun ellenmemiş bir tabak prasadam olduğunu görüyorum. (Tahminime göre bu adanmışlar dün akşam çok aç değillerdi.) Bu yalnızca bir tabak çok güzel prasadam — patates subji, bir puri ve üç farklı tür tatlı — değil aynı zamanda maha-prasadam (purinin üzerinde bir tulasi yaprağı var)...

"Bu adanmışlar ne talihsizler!" diye düşünüyorum. Mahabharat'da yer alan o ayet nasıldı?

maha-prasade govinde / nama-brahmani vaisnave
svalpa-punyavatam rajan / visvaso naiva jayate

"Yeterince iyi eylem yapmamış olanların maha-prasadaya, Lord Govinda'ya, Kutsal Ada, brahmanalara ve Vaishnava'lara inançları yoktur."

Karma'nın işleyiş şekli çok tuhaf, öyle değil mi? Bu adanmışlar, doğrudan Lord'a sunulan tabaktan gelen kutsanmış yiyeceğe (maha-prasada) doğru dürüst saygı gösterecek yeterli inanca (visvaso) sahip değillerdi çünkü yeterince ruhani kredi (punya) biriktirmemişlerdi. Ve bu ruhaniyet eksikliği karmik açıdan nasıl sonuçlandı? Dün akşam acıkmadılar!

Oysa karga açtı. Ve açlığı ona ne büyük bir şans sağladı! Diğer erkenci kuş gibi, şanslı sığırcık gibi, o ajnata sukriti biriktiriyor — bilinçsizce, farkına varmadan yaşamını olumlu hale getiriyor...

Ve Mayapur yolundaki adanmışlara gelince? Ne diyelim, kutsal dham çevresinde dolanıp dururlarken "şanslı olmak" (sukriti kazanmak) için belki daha fazla fırsat çıkacak karşılarına...

—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi

Kalküta, Hindistan — Cumartesi, 21 Temmuz

Krediye layık olmak

Öğle aratisinden sonra, hepimiz öğle yemeği için prasadam odasına gidince, Zengin adam, fakir adam yazısındaki aynı fakir yaşlı adamın, bir tabak prasadam almak için dışarıdaki bankta sabırla oturduğunu görüyorum.

Kesinlikle eminim ki bu o aynı adam: belli ki şansı yaver gitmemiş, gömlek yok, ayakkabı yok... yalnız bu sefer daha uzun olan lungi yerine yırtık pırtık gumcha giyiyor. Ve yine çok saygılı, bütün sannyasilere ve devoteelere prasadam salonuna girerlerken tevazulu saygılarını sunuyor.

Bizler prasadamı onurlandırmadan önce — ilk olarak guru ve Krishna'ya sunulup kutsanmış olan yemekten saygıyla yemeden önce — (prasadam odasının duvarında yazılı olan) şu ayeti okuruz:

maha-prasade govinde / nama-brahmani vaisnave
svalpa-punyavatam rajan / visvaso naiva jayate

"Yeterince ruhani kredi biriktirmemiş olanlar maha-prasadayı, Lord Govinda'yı, Kutsal Adı, brahmanaları ve Vaishnavaları gerektiği gibi onurlandırmayı ve onlara saygı sunmayı asla başaramazlar."

Ve fakir adam tapınak kapısının karşısında sabırla prasadamını beklerken, kuşkusuz, sabırdan yoksun iş adamları, birkaç metre ötede bedava dağıtılan dev gibi servetten habersiz, zenginlik peşinde, yine hızla geçip gidiyorlar, keşke onlar bu şeylerin değerini fark edecek ve takdir edecek yeterli ruhani krediye (punya) sahip olsalardı...

Burada Sree Chaitanya Saraswata Krishnanushilana Sangha'da Vaishnavalar ve brahmanalar, öğle aratisinde Kutsal Adın yüceliklerini övdükten ve Sri Sri Radha Madana Mohan'a ibadet ettikten sonra, ilk önce Srila Gurudeva tarafından tadılmış olan maha-maha-prasadamdan saygıyla pay alırlar ve bu kutsamayı almak üzere çıkıp gelen yeterli ruhani kredi sahibi herkese o "guru ve Tanrı lütfunu" dağıtırlar.

—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi

URL: http://www.imonk.net/turkish/07/july3.html
Düzen: iMonk — 21 Temmuz, 2007.