iMonk | Aralık 2008

Navadwip, Hindistan — 31 Aralık, Çarşamba

Zamanı boşa harcamak

Bir başka gün, bir başka yıl daha geçip gitmiş olacak... ve ben hâlâ, günlerimi aylaklık yaparak geçiriyorum! Her sabah tapınağın çevresini dolaşırken söylediğimiz Srila Bhaktivinoda Thakur'un şarkısı Arunodaya-Kirtan'ın [Şafak Şarkısı'nın] sözleri özellikle de bugün acı ve pişmanlık uyandırıyor:

udita tapana hoile asta / dina gelo boli' hoibe byasta
tabe keno ebe alasa hoy / na bhaja hrdoya-raje

"Güneşin her doğuşu ve her batışıyla bir gün daha geçip gidiyor ve ziyan oluyor. Neden bu kadar tembelsin? Neden kalp Tanrı'sına hizmet etmiyorsun?"

Gurularımız bize tembelliğin günah olduğunu, "zamanın değerli olduğunu, ama kararsızlık içinde geçtiğini," söylerler, oysa ben buna rağmen, Srila Bhaktivinoda Thakur'un, böylesine bir ertelemeden doğacak sonuçları önceden bildiren dörtlüğünü dalgın dalgın söylerken bile, hâlâ hizmet etmekte kararsızım:

emana durlabha manava-deho / paiya ki koro bhava na keho
ebe na bhajile yasoda-suta / carame poribe laje

"Sana ender bir armağan, değerli bir insan bedeni verildi ama sen onun değerini takdir etmiyorsun. Eğer bu bedeni Krishna'ya, Yasoda'nın Sevgilisine ibadet etmek için kullanmazsan, bedenden tahliye edildiğin zaman üzüleceksin!"

Ne zaman aylak olmayı bırakıp zamanımı daha iyi kullanacağım? Koca iblis, Ravana'nın yaptığı gibi, yararlı ve olumlu faaliyetleri tekrar tekrar erteleyip, ha bire zararlı, olumsuz faaliyetlerle uğraşmanın ne budalaca olduğunu en sonunda görmek için, ölümün eşiğine gelinceye kadar bekleyecek miyim?

Geçen her yıl geri kalıyorum çünkü geçen her günü ziyan ediyorum. Hatta Şubatın 29 çektiği bu ender artık yılda, yetişelim diye bize fazladan verilen günden bile yararlanmıyorum... Ne diyebilirim?

—İngilizceden çeviren:
Krishnendrani Devi Dasi

URL: http://www.imonk.net/turkish/08/december4.html
Düzen: iMonk — 31 Aralık, 2008.